U Washingtonu D.C., glavnom gradu Sjedinjenih Američkih Država, na promenadi zvanoj "National Mall", dugoj oko pet kilometara, a u neposrednoj blizini Bijele Kuće i američkog Kapitola, raspoređeno je dvadesetak svjetski poznatih muzeja. Nekoliko ih je poznato i iz raznih igranih filmova, a vjerovatno najpoznatiji od njh su Američki Prirodnjačko-istorijski (Prirodnoslovni) muzej i "Smitsonian Institut" iz trilogije "Noć u muzeju" sa Ben Stillerom u glavnoj ulozi.
Ova priča je o jednom drugom muzeju koji se nalazi u neposrednoj blizini dva gore navedena. Glavne uloge u ovoj priči su nena Ramiza Džambić i djed Bego Efendić iz Modriče, a muzej o kome govori ova priče je:
Zaposlenici ovog muzeja su 2012.godine boravili više puta u Modriči i u drugim gradovima Bosne i Hercegovine. Tragajući za živim svjedocima događaja iz drugog svjetskog rata, oni su razgovarali i sa nenom Ramizom i djedom Begom.
Razgovor je zabilježen u video formi i pohranjen je u arhivu Muzeja Holokausta u Washintonu D.C.
Pored odgovora na pitanja vezana za stradanje Jevreja u Modriči tokom drugog svjetskog rata, nena Ramiza i djed Bego su ostavili i dragocjeno svjedočanstvo o događajima u Modriči prije, tokom i poslije drugog svjetskog rata.
Klikom na fotografiju pokrenuće se video, oba traju po otprilike sat vremena:
Ramiza Dzambić, born in Modriča in 1928, discusses the peaceful relationship between different religions in Modrica before the war; watching Jews boarding a bus; a neighbor’s comment that they will not return; her memories of her Serbian family-friends’ arrest by Ustaše; their death on a bridge over the Bosna River; watching a woman begging a Ustaše soldier to tell her the location of her deceased husband; the names of those who joined Ustaše; the rescue of two partisan women; the conflict between Chetniks and Ustaše.
Ova priča je o jednom drugom muzeju koji se nalazi u neposrednoj blizini dva gore navedena. Glavne uloge u ovoj priči su nena Ramiza Džambić i djed Bego Efendić iz Modriče, a muzej o kome govori ova priče je:
( Američki memorijalni muzej holokausta )
Zaposlenici ovog muzeja su 2012.godine boravili više puta u Modriči i u drugim gradovima Bosne i Hercegovine. Tragajući za živim svjedocima događaja iz drugog svjetskog rata, oni su razgovarali i sa nenom Ramizom i djedom Begom.
Razgovor je zabilježen u video formi i pohranjen je u arhivu Muzeja Holokausta u Washintonu D.C.
Pored odgovora na pitanja vezana za stradanje Jevreja u Modriči tokom drugog svjetskog rata, nena Ramiza i djed Bego su ostavili i dragocjeno svjedočanstvo o događajima u Modriči prije, tokom i poslije drugog svjetskog rata.
Ramiza Dzambić, born in Modriča in 1928, discusses the peaceful relationship between different religions in Modrica before the war; watching Jews boarding a bus; a neighbor’s comment that they will not return; her memories of her Serbian family-friends’ arrest by Ustaše; their death on a bridge over the Bosna River; watching a woman begging a Ustaše soldier to tell her the location of her deceased husband; the names of those who joined Ustaše; the rescue of two partisan women; the conflict between Chetniks and Ustaše.
Bego Efendić, born in 1930 in Tarevci close to Modriča, discusses the prewar peaceful relationships among different ethnic groups; hearing about the death of a Jewish girl in his school; Chetniks from Vranjak attacking Modriča, robbing and killing his neighbor; the killing of Serbs on the Bosna River bridge by Ustaše; a Serb attack on Garevac; the arrival of Muslim refugees from East Bosnia; seeing nearly naked Ustaše soldiers who were captured and later executed by partisans; and his cousin who was sentenced to 18 years in prison for his Ustaše membership.
Podsjećanje
Generalna skupština Ujedinjenih naroda je 2005 godine donijela zvaničnu rezoluciju o obilježavanju 27. januara kao Međunarodnog dana sjećanja na žrtve holokausta. Rezolucija apeluje na sve članice Ujedinjenih naroda da poštuju sjećanje na žrtve Holokausta i ohrabruje razvoj obrazovnih programa o historiji Holokausta, čime se želi pokazati odlučnost da se pomogne u spječavanju čina genocida u budućnosti.
"Tragedija nastala kao posljedica Holokausta se ne može izbrisati. Mora biti zapamćena sa sramom i strahom dokle god ljudsko sjećanje bude postojalo. Samo ako se sjećamo, onda možemo odati prikladnu počast žrtvama. Milioni nedužnih Židova i pripadnika drugih manjina ubijani su na nazamislivo barbarske načine. Nikada ne smijemo zaboraviti te muškarce, žene i djecu, niti njihovu agoniju...."
Podsjećanje
(Generalni sekretar Ujedinjenih naroda Kofi Annan, 27. januar 2006)
Bosna i Hercegovina od 2007.godine zvanično obilježava 27. januar - Međunarodni dan sjećanja na žrtve holokausta. Na taj datum, 1945.godine je vojska SSSR-a oslobodila koncentracioni logor Auschwitz (Aušvic). Koncentracioni logor Auschwitz bio je kompleks logora za masovno ubijanje Jevreja u vrijeme nacionalsocijalizma i njemačke okupacije Poljske od 1939-45. godine u blizini poljskog grada Oświęcim. Danas su dijelovi logora državni muzej, a od 1997. godine muzej je pod zaštitom UNESCO-a. Radi se o kompleksu logora za uništavanje u kojima je u vremenu od 1941-45. godine ubijeno preko 1,1 milion ljudi.
Bosna i Hercegovina od 2007.godine zvanično obilježava 27. januar - Međunarodni dan sjećanja na žrtve holokausta. Na taj datum, 1945.godine je vojska SSSR-a oslobodila koncentracioni logor Auschwitz (Aušvic). Koncentracioni logor Auschwitz bio je kompleks logora za masovno ubijanje Jevreja u vrijeme nacionalsocijalizma i njemačke okupacije Poljske od 1939-45. godine u blizini poljskog grada Oświęcim. Danas su dijelovi logora državni muzej, a od 1997. godine muzej je pod zaštitom UNESCO-a. Radi se o kompleksu logora za uništavanje u kojima je u vremenu od 1941-45. godine ubijeno preko 1,1 milion ljudi.
izvori:
wikipedia
United States Holocaust Memorial Museum
